zit te wachten op mijn verhaal. En toch staat het hier en lees jij het. Tot hier of verder. Wat voor redenen zou jij hebben om verder te lezen. Nieuwsgierig? Sensatiezucht? Kijkersfile of ramptoerist? De hele wereld schrijft de sociale cohesie naar zich toe. Blog jezelf erbij. Laat zien dat je bestaat door over jezelf te schrijven. Neem plaats aan je eigen gesprekstafel door tegen jezelf te praten en dat dan op te schrijven. Jezus, tegen wie praat ik eigenlijk. Ik ga boodschappen doen en verdrink mezelf in de anonieme wereld van mezelf zijn. Iemand anders lukt echt niet. |
1 Reactie
Muziek spelen met je gevoel. En dan niet zomaar improviseren maar gewoon je verhaal vertellen, in woord en geluid, in beeld en gevoel, lichamelijk en geestelijk, gewoon er zijn en doen dus. Niet improviseren maar duidelijk, strak omlijnd met een heldere visie. Gewoon doen. Vanuit de kwaliteit die geleefd is, gebroken en gekwetst maar stoer overeind blijft. Hier rust . . . maar je hoort hem nog altijd. Amen. Ik ervaar het zijn in de moderne tijd als een oordeel. Niets meer te klagen, geen tekortkoming, alleen maar overvloed. Het gebeurt met mij. Niet ik maar 'het' heeft 'het' voor 'het' zeggen. Geen Big Brother of Little Sister. Gewoon een gevoel van onmacht en onvermogen vanuit het niets. Ik ben overbodig als mens. Ik ben dus ik klaag. Meer niet. Waarover? Geen idee. Dat wat ik tegenkom op mijn pad naar de uitgang moet het ontgelden. Dat is mijn oordeel en daar moet U 'het' mee doen. |
Archives
Oktober 2017
Categories |