. . . maar niet hetzelfde. Mijn werkelijkheid is een gelaagde simulatie van belevingen en ervaringen. Verschil tussen beleving en ervaring zit in het risico dat ik bereid ben te lopen om van de ene laag naar de andere laag te komen. Het is een proces dat niet te sturen is. Als ik in een ervaring blijf hangen dan is het een herhaling en als ik in een beleving blijf hangen dan is het een verslaving. De scheidslijn tussen verslaving en herhaling is flinterdun maar wel glashard. Verslaving en herhaling kunnen voor mij uitermate pijnlijk zijn. De beleving en de ervaringen van anderen helpen mij niet verder in het zoeken naar de balans tussen die twee. Maar dan nog steeds is het een simulatie. Ik vergelijk het met stroom. Er is geen enkel moment waarop stroom een feitelijke werkelijkheid krijgt. Het is gewoon het verschil tussen twee toestanden. Aan en uit. Ik besta of ik besta niet. Het verschil daartussen is een stroom van ervaringen en belevingen. Het feitelijke zijn bestaat in het nu maar dat moet nog komen of is al geweest. Vandaar die simulatie, net doen alsof. Daarom is Facebook geen sociaal medium maar een digitaal, commercieel platform en zijn gebruikers van Facebook of verslaafd of bezig met herhalingen. De werkelijkheid bestaat niet.
. . . zijn onregelmatige, niet voorspelbare bewegingen in een infrastructuur waarvan niemand meer weet welke verbinding waar naar toe gaat. Alleen bij een probleem gaat men zoeken naar het gedeelte van de structuur waar het probleem zich ongeveer bevindt. Dit gebeurt aan de hand van aanwijzingen door gebruikers die op de een of andere manier een onderbreking zien in hun dagelijkse gewoonte. Sterke en zwakke plekken zijn allang niet meer in kaart te brengen en er is ook niemand meer die weet hoe het allemaal in elkaar steekt. Incubatietijd ongeveer 2 milliseconde. |
Archives
Oktober 2017
Categories |