. . . de goede bedoeling. Ik had nog wel zo m'n best gedaan op het songfestival item. Het mocht niet baten. De stemmen gingen naar de commercie. Op de man gespeeld terwijl er overwegend vrouwen in de jury zaten. Commerciële belangen blijven de gang van zaken bepalen en dat is maar goed ook. Netwerken aan elkaar breien. Ik was jouw rug dan was jij mijn rug. Het theater is er niet meer voor de muzikanten. De muzikanten zijn er voor het theater. De boel moet blijven draaien, kost wat kost. Zelfs origineel vakmanschap zal moeten wijken. De eigenaar als entertainer van zijn eigen vastgoed. Nou, daar had ik het toevallig over. De chaos die de commercie er van maakt en niets meer aan het toeval durft over te laten. De mond roert maar het hart snoert. Ik heb lekker gespeeld en een aantal mensen heb ik kunnen vermaken met iets waardevols en dat is de eeuwige roem die mij toevalt. En daar doe ik het voor. Er is nog steeds een verschil tussen kennen en kunnen.
RSS-feed
