Ik kan niet kiezen. Het lawaai in mijn hoofd is oorverdovend terwijl het geluid dat mijn oren bereikt bedwelmend werkt. Verlamd en overmand probeer ik twee knopen met elkaar te verbinden. Ik weet ook wel dat ik eerst de knoop er uit moet halen maar Ik doe nooit wat ik weet. Ik ga altijd op mijn gevoel af. Ik ben toch niet betoeterd. De metafoor, het beeld dat meer zegt dan woorden kunnen vertellen, staart me zwijgzaam en geduldig aan. Kinderen kruipen in de metafoor en spelen er mee. Grote mensen lopen er aan voorbij en zijn met zichzelf bezig. Toet!!