Weer geen slingers dit jaar. Er zijn ooit wel slingers geweest maar er kwam een break even point. Dan waren de wel slingers net zo pijnlijk als geen slingers. Zo ook met andere gevoelens. Schreeuwen om aandacht is vaak een teken dat de aandacht niet op de juiste plek komt. Vaak werd er gezegd dat ik moeilijk doe. Daarop gaf ik als antwoord dat anderen te makkelijk doen. Nooit meer wat van gehoord. Autist, adhd, depressief, labiel, moeilijk, perfectionist? Ik kan nog kiezen. Talent in overvloed. Dankbaar tot in de kleinste vezel. Aandacht voor het kleinste detail. Elk kind lacht terug naar me. Er zijn geen geheimen meer voor me. Ik leer alleen nog van andere mensen, van doen en laten. Ik zuig alles in me op en mijn zintuigen draaien overuren. Ik ben nooit gestopt met groter worden dus altijd kind gebleven. Verantwoordelijkheid, dat is de logica van mijn eigen gedrag. Slingers, dat is 'n conclusie. Geen slingers betekent het heel jaar door feest. Feest voor de geest. Maar terug in de fles is geen optie.