Er is veel te doen over 2012. Er is weinig informatie over 2012 die iets aan mensen vraagt. De informatie die er is geeft alleen antwoorden. Wie stelt dan de vragen? Ik heb voor mezelf een duidelijk beeld over wat er gaat gebeuren. Ik kan het ook uitleggen. De vraag is alleen: Waarom zal ik die informatie hier opschrijven? Alleen omdat het internet die mogelijkheid geeft. Er is voor mezelf niets veranderd ten opzichte van vroeger. Ik ben er, de wereld is er en soms heb ik het gevoel dat niemand mij hoort of begrijpt. Dat gevoel zegt veel over mijn leven en hoe ik omga met wat de wereld met mij doet. Ik formuleer antwoorden op mijn eigen vragen om mezelf te troosten of gerust te stellen. Onrust drijft mij voort, emoties raken verstopt en gevoelens gooi ik als ankers zonder ketting in de golven van het leven. Ergens blijft er altijd wel iets hangen. Zo werkt ook het internet. Je kan, als je op onderzoek uitgaat, altijd wel iets vinden wat jou gevoel ondersteund. En dan is de stap naar het verklaren van een gevoel nog maar een kwestie van eureka roepen. Er is een relatie tussen tijd, zoals wij die kennen, en een gebeurtenis. Dat heet toeval. En vanuit de chaos die leven is moeten we gewoon accepteren dat toeval de enige factor is die zekerheid biedt. Trial en error is de enige manier van leren die processen om kan zetten in ontwikkeling. Maar sturen op uitkomst is spelen met toeval. De maatschappij waar ik deel van uit maakt kan niet omgaan met toeval. In toeval zit de onzekerheid van de schreeuw om aandacht en liefde, van bestaansrecht. Als je de grote stroom dagelijkse informatie bekijkt herken je die schreeuw. Die schreeuw zit overal in en komt overal uit. Waar gevoelens bovenop liggen is de schreeuw het duidelijkst waarneembaar. Waar gecontroleerde gezichten verklaringen voor gebeurtenissen aandragen is het lastig zoeken. Maar het is niet onmogelijk. Onze zintuigen zijn getraind en geconditioneerd maar bij toevalligheden is vaak de verwondering, de verbazing en soms ook de schreeuw duidelijk te zien. Deze wereld is zo simpel en logisch opgebouwd. Logisch vanuit je gevoel en simpel vanuit het feit dat voor alles een verklaring gevonden kan worden. De kans dat iets gebeurd wat voorspeld wordt is net zo groot als dat het niet gebeurt. Dat komt omdat het leven niet toestaat dat er ook maar iets op deze wereld buitengesloten wordt. De allesomvattende werkelijkheid gecombineerd met het toeval houdt alle kansen op 50%. Meer krijg je niet. Wat mij betreft zijn er dus alleen vragen. Vragen om aandacht, om liefde, om er te mogen zijn. Luisteren naar de vraag is dan voldoende. Vergaat de wereld in 2012? (Pewege 2009) |
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archives
Oktober 2017
Categories |