Dat is de vraag? Het antwoord weet ik ook omdat op vragen met als geen antwoord gegeven kan worden. Veronderstellingen, hypothesen, giswerk en vooral onzekerheid. Soms is onzekerheid in een antwoord niet slecht. Het opent de discussie. Onzekerheid roept een wedervraag op. Het als staat voor iets anders. Voor mij is het als van nu heel erg verbonden met begrip en dan begrip met terugwerkende kracht. Het AHA-erlebnis zou in principe al voldoening kunnen geven. Nu ik het zo probeer te omschrijven duikt toch weer het rechtvaardigheidsgevoel op. Daar zit ook de pijn. Helaas is het de geleden pijn. Onbegrip kan heel pijnlijk zijn. Het enige wat echt helpt is liefde. Echte liefde. Fouten maken. Spijt hebben. Acceptatie. In een maatschappij waar weten zo belangrijk is geworden, onze geprezen kennisindustrie, is het niet weten een doodzonde. Had ik het maar geweten. Als . . . ?