Het braakliggend gebied onder de werkelijkheid. Er staan sloppenwijken van oude, gevluchtte gevoelens. Net zoals mensen te einde raad naar de stad trekken zo vestigen de onstuimige, weerloze gevoelens zich in de sloppenwijken van je onderbewustzijn. En net als in het echte leven staat er iemand op om ze plat te walsen en bouwrijp te maken voor de saaie, monotone flatgebouwen waar de eerste levensbehoeften op Ikea- en Praxis-formaat in uitgestanst worden. Mijn onderbewustzijn is inderdaad een sloppenwijk van onverwerkte gevoelens. Maar ik laat ze daar met rust en laat ze hun eigen leven leiden. Soms wandel ik er door heen en verdwaal ik en soms schrik ik van de desolate toestand waarin alles verkeerd. Het enige wat ik ga veranderen is dat ik er met respect naar toe ga en alles laat zoals het is. Mijn werkelijkheid geeft zelf vorm aan mijn sloppenwijk. Veranderen wil ik niet. Alleen kijken, verwonderen, koesteren en liefhebben. |
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archives
Oktober 2017
Categories |