Als kind vandaag, van deze tijd, ben ik m'n ouders eindelijk kwijt.
Ze waren steeds in alle staten, ik heb ze wijslijk losgelaten.
De een die draaide alsmaar rond terwijl de ander op alles stond.
Ik werd er echt niet wijzer van, nu weet ik dat het anders kan.
Ik tik me zelf, kijk om me heen, sta vaker stil, ga nergens heen.
En niemand die mij nog verwijt: Schiet eens op, er is geen tijd.
Ze waren steeds in alle staten, ik heb ze wijslijk losgelaten.
De een die draaide alsmaar rond terwijl de ander op alles stond.
Ik werd er echt niet wijzer van, nu weet ik dat het anders kan.
Ik tik me zelf, kijk om me heen, sta vaker stil, ga nergens heen.
En niemand die mij nog verwijt: Schiet eens op, er is geen tijd.