. . . en nooit meer huis komen. Het moet een groeiend aantal zijn. Mensen die de weg kwijt zijn. In de enorme hoeveelheid data die we zelf produceren zit alles wat we nodig hebben om gered te worden. En toch gaat het niet lukken om een hoger level te bereiken als je blijft vasthouden aan die stroom aan informatie. De koffers staan op zolder en proviand in de kelder. De consumptiemaatschappij zorgt dat alle energie die we nodig hebben op gaat aan verteren en uitscheiden. Daarbij ligt steeds de nadruk op eigen verantwoordelijkheid. Schijn-verantwoordelijkheid. Net als de informatie die je zelf genereert. Soms is er zo'n moment dat de informatie zich terugtrekt en de verantwoordelijkheid overlaat aan de geschiedenis. Dan krijgt de mens ruimte om te ademen, om te leren van gevoel en gevolg. Maar thuis komen? Auschwitz, 2015.