. . . is misschien niet zo vrij als we zelf denken. Als vrij zijn betekent geen last meer hebben van dan gaat het niet over de vrije wil. Last hebben van wat ik zelf wil. Dat is voor mij de vrije wil. Dat ik zelf de enige ter wereld bent die last heeft van wat ik zelf wil. Dat is voor mij de ultieme vrije wil. Dat ik alle anderen ontzie met wat ik wil. Dat maakt het voor mij niet makkelijker maar geeft me wel een ruim en goed gevoel. Als ik dan probeer voorbeelden te zoeken dan lijkt het alsof het voor alles opgaat. In dat geval kan ik spreken van een paradigma maar dat doe ik niet want dat wil ik niet. En aangezien daar niemand anders last van heeft valt dat onder de vrije wil. Onderwijs, sociale vraagstukken, gezondheidszorg en alle andere maatschappelijke vraagstukken. De oplossing is klaar. Nu alleen het probleem nog zoeken.