. . . is misschien wel het meest belangrijke onderdeel van het menselijke denkproces. Bij alles wat ik denk, doe, ervaar, beleef, onderga, bekijk, volg, beluister, zie, en betreur zit de contradictie naast me en volgt me. De oplossing is geen oplossing maar 'n probleem, het probleem is geen probleem maar de oplossing. Feitelijkheden sluiten elkaar uit maar hebben elkaar ook nodig om te bestaan. De dood en het leven, de harmonische wisselwerking van onmogelijkheden. De mens ervaart het onmogelijke vaak als het ultieme en andersom. De politiek, democratie, oorlog en vrede, overal staat de contradictie met z'n neus vooraan en maakt het onmogelijk voor de mens om er iets van te begrijpen. Gelukkig is het nog wel te voelen maar verklaren of bewijzen . . . .! De wetenschap is failliet, lang leve de onwetenschap. Niet de onwetendheid maar het vriendelijk, liefdevol accepteren van dat wat is.