. . . ben ik. En zo voel ik me ook. Tot nu is elke beoordeling gedaan door iemand, man of vrouw, die niet blond is. Steeds zijn mijn direct leidinggevenden donker-haar-gekleurde mensen geweest. Er gloort 'n vorm van racisme. Zo voelt dat. Soms ben ik er trots op dat ik de kracht en het inzicht heb om blond te zijn en soms verfoei ik de gevoelsloze meetcultuur van 'wat we nodig hebben'. Opeens is ervaring niet meer belangrijk. In deze draaikonten-maatschappij is visie niets anders meer dan de wijsheid van 'n millimeter.
0 Reacties
Dat is nu typisch het onderwijs van deze tijd. Zelfs daar prinsen en prinsessen. Door de marktwerking en de bezuinigingen vanwege 'n crisis komt het hele onderwijs er uit te zien als een koopjeshal met dure managers en een waterhoofd-middenkader. Pamperen en pleasen van ouders en zorginstantie. Doorschakelen, de geldstroom beheren door kinder-koe-handel. Geen stro-breed en geen ja-maar. Klant is koning en de lakeien worden na gebruik afgevoerd. Disposable!! . . . zeer complex en onmenselijk maar onmisbaar om deze ingewikkelde samenleving te laten bestaan. Een aantal noodzakelijke factoren zijn simpel in beeld te brengen. Geld, olie, natuurlijke grondstoffen en arbeidskracht. Om die factoren met elkaar in samenhang te brengen is er de manager uitgevonden. Gewervelde dieren die naar beneden denken en naar boven gehoorzamen als ware het een natuurlijk systeem. Denken is niks mis mee, natuurlijk. Maar denken in dienst van gehoorzamen. Daar gaat het fout! . . . voor mezelf. Als de hemel naar beneden valt dan hoeft er niemand meer dood te gaan. Van armoe, ellende, eenzaamheid en verdriet. Niet dat ik iemand dood zie gaan maar alleen het idee al. Dus waarom probeer ik de zaak in evenwicht te houden als ik zelf zo onevenwichtig als een wipkip ben. Erger nog, een wipplofkip. Ik ben gezond, heb al mijn onderdelen nog en met bril zie ik beter dan zonder. Dus waarom die treurmuziek in mijn hoofd als ik me tussen de mensen begeef. Ik geef antwoorden op mijn eigen vragen, heb oplossingen voor mijn eigen problemen. Als het niet bestaat vind ik het uit. En als de crisis voorbij is begin ik er zelf een. Dus waarom jongleren met mijn eigen verlangens als alles al is zoals het is. Zen is er koffie. (Sorry dat ik voor je bord stond). |
Archives
Oktober 2017
Categories |