. . . en andere reparaties. Ik heb mezelf te lang onder curatele gesteld. Ik heb altijd gedacht dat ik niks kon en heel veel wilde maar nu blijkt dat ik heel veel kan maar niks wil. Dat is ook 'n manier om mezelf monddood te maken. Ik kan wel ongeveer optellen wat mij dat opgeleverd heeft. Iets maal nul is . . . Nul! Al die valkuilen dichtgooien en al die platgetreden paden weer uitdiepen. Spijt heb ik nog nooit van iets gehad en rancune ken ik niet. Ik heb de ellende door de shredder geduwd maar ben steeds vergeten om mezelf er uit te laten. Talloze keren heb ik mezelf in duizend stukjes gereten en steeds weer kwam de eenheid daar uit tevoorschijn. Hoe blind kan je zijn?